Non por casualidade este é o primeiro poema traducido que subo este ano. A autora, a coñecida Emily Dickinson, definira tamén a natureza como unha «Haunted House» -unha casa encantada- e á arte como «a House that tries to be haunted» -unha casa que intenta estar encantada-. Que savoir tan decimonónico, tan volta de torca e tan Villa Diodati! O mundo sub specie domi. O mundo baixo a aparencia dunha casa. A Casa.
O poema número 668 escribiuse -encantouse- arredor de 1863 e publicouse en 1914.
668
by Emily Dickinson
Tradución ao galego de E…E.Río
«Natureza» é o que vemos –
O Outeiro- A Tarde –
Esquío- Eclipse – Abesouro-
Non – Natureza é o Ceo-
Natureza é o que oímos-
o Tristepía*– o Mar-
Trono- o Grilo-
Non- Natureza é harmonía-
Natureza é o que sabemos-
Porén carezamos da arte de o dicir-
Tan impotente é a Nosa Sabedoría
ante a súa Sinxeleza

“Nature” is what we see—
The Hill—the Afternoon—
Squirrel—Eclipse—the Bumble bee—
Nay—Nature is Heaven—
Nature is what we hear—
The Bobolink—the Sea—
Thunder—the Cricket—
Nay—Nature is Harmony—
Nature is what we know—
Yet have no art to say—
So impotent Our Wisdom is
To her Simplicity.
* Traduzo «bobolink» por «tristepía», unha ave migratoria común en Norteamérica e -disque- unha das preferidas da escritora. Aparece nas versións castelás como «chambergo», «charlatán» e «tordo arrocero».
Acallar en una eventual complicidad tal vez. Allá donde la palabra no llega habita, mora esa sencillez, esa sinuosa materia de la que atisbamos en la superficie, algún reflejo. Te deseo feliz año amiga, fulgentes y frondosas escrituras rodeada así, de árboles acuáticos que enmarquen tu vida.
Abrazos.
Grazas. E feliz ano!