Na vizosa escuridade hai seres que non deixan de medrar.
Eses son os admirables.

…Estíbaliz Espinosa… palabra ciencia canto
✍ astronomía | literatura | ciencia | música
Na vizosa escuridade hai seres que non deixan de medrar.
Eses son os admirables.
Eu tería ilustrado tamén coa foto dun kéfir.
Precisa a escuridade para medrar?
A verdade é que non teño kéfir na neveira.
O fungo que produce o kéfir ponse en leite e deixase a escuras, e ben tapado con un trapiño. Á mañanciña hai kéfir en troques de leite, e o fungo medra un chisquiño… e así de noite en noite.
(¿Cómo é que din en pasar receitas de productos lácteos nun blog literario?).
Ergo la oscuridad siempre fué productiva, Doña Estíbaliz.