Resúltame imposible escribir aquí.
Creo que morrín.
Share this:
- Compartir en Twitter (Se abre en una ventana nueva)
- Feixe clic para compartir en Facebook (Se abre en una ventana nueva)
- Compartir en Tumblr (Se abre en una ventana nueva)
- Compartir en Pinterest (Se abre en una ventana nueva)
- Feixe clic para compartir en WhatsApp (Se abre en una ventana nueva)
- Fai clic para enviar unha ligazón por correo electrónico a un amigo (Se abre en una ventana nueva)
Poden ser outras cousas, eu dígollo por animala: que quedou sen cobertura (hai quen morre deso), que lle afectou o apagón analóxico (outros están morrendo así) ou que, caso moi estraño pero posible, chegou á perfección de toda escritura que, sen dúbida, é o silencio.
Benquerido Homburg, prefiro calquera das dúas primeiras opcións. Con franqueza, nunca dei creto a esa lenda new-age de que o silencio é a perfeción da escritura.
Sopeso as posibilidades que vostede me brinda.
Ei, no es justo; no nos puedes privar de leerte!!!!!!
Moksha ou samsâra?
uf! Ojalá entendiera cualquiera de esos conceptos, Bruno.
Chi lo sà!
Sé que os debo cosas a todos, queridos acreedores. Cuando termine de subir el himalaya de enero…
Un beso desde el sur para la criadora de gorriones desamparados, y gracias por viajar en globo conmigo!