Dalí.
Non o lembramos así. Pero como tipo, como condensado humano, era ben guapo.
E como escritor, magnífico. Rutilante.
A el daríalle moita rabia ser lembrado por esas dúas circunstancias irrefutables que se daban cita na súa persoa.
En cantas ocasións tamén seredes lembrados polo que non queredes. Ou nin sequera imaxinades.
...Estíbaliz Espinosa... palabra ciencia canto 
Cierto.
Bien cierto.
eu prefiro ser esquecido
Ray- aquí fica consignado: se che lembrará, pois, por esa preferencia.
Ninguén escapa do esquezo. Pero hai moitos que tampouco escapan da memoria.
Postos a facer filosofía de blog (unha das novas ciencias humanas) eu creo que a memoria é pura ficción. E a memoria dos outros, ficción dunha ficción. Xa o dicía Heráclito, todo significa. Mesmo aqueles signos que van ligados ao nada. Só existe o futuro, amigos. O pasado unicamente está dentro de nós. Ser e tempo. O ser e o nada. O mesmo contido. O mesmo significado. Tempo é nada. Nietzsche dicía que a historia non é máis que a lei do esquecemento. O historiador lexisla o que se perde.
E, para rematar, o tempo non ten sentimentos. Desculpas…