Rebelámonos contra o que consideramos imposto para axudarnos a esquecer que case todo nos foi, é e será imposto algunha vez.
A liberdade: non sei se foi algunha vez unha palabra cun referente real. Comporta coma un valor en bolsa. Unha especulación.

Da liberdade, di Cioran que é un sentimiento ético de orixe diabólico. Non podo poñer a cita textual porque non a atopo, pero coido que ten moita chicha.
De paso que reivindico a miña existencia por estes lares, cito a alguen que parece estarse a poñer de moda. É curioso o dos escritores ‘chic’, unhas épocas eres un proscrito outras tornas nun autor alternativo e mesmo se cadra, de culto [posto en boca das autodenominadas minorias cultas].
Cioran sempre tivo moita chicha. Só escribe chicha, de feito. E, para o meu gusto, non é cutre salchicheiro [e a miña cota de xogos de palabras de hoxe xa vai cumprida].
Curioso que consideres a Cioran un escritor chic. Pero levas razón niso de que non se sabe moi ben en qué estatus anda. Eu atopei xente que o adoraba e xente que o odiaba.
En fin, que xa é como un caramelo que, cando chega a ti, vén chupado por todo o mundo.
Grazas por comentar, Quique.