Escritores notables que quizais non se teñen en conta como deberían. Hailles moitos. Todos un pouco soñamos con ser deses escritores que “quizais non se teñen en conta como deberían”. Coido que é unha fantasía típica de escritor, como a fantasía do suicidio ou da morte por accidente, dous clásicos best-dreamers.
Fan vida neste planeta moitos [escritores] que considero moi bos. Non sei se a cuestión é que non se lles ten en conta como se debería ou, simplemente, eles apartaron desta perra vida de saraos [cadela vida de saraos, con corrector automático RAG] e tiranías de autovisibilización.
Hoxe traio un.
Tres textos de Igor Lugrís.
O livro das confusons. Autoeditado en eI: eDIÇONS Infinitas, 2006
Gostaria poder dizer Ourense
como quando digo Lisboa
ou Havana
Gostaria poder dizer Ourense
e lembrar
como quando digo Bilbo
ou Barcelona
Mas digo Ourense
e penso ainda
e nom lembro
porque sinto que respira
que está viva
umha lembrança de futuro
umha sensaçom de utopia
umha posibilidade de
•
“Pode olhar? É que penso que me entrou qualquer cousa no olho”
Aquela moça
no meio da rua
a abrir com os seus dedos o olho esquerdo até límites desconhecidos
parecia um filme surrealista
Olhei
Decerto entrara-lhe qualquer cousa no olho
Via-se perfeitamente
“Pode tirar-mo”
perguntou ela com toda a amabilidade possível numha situaçom assim
“Nom sei”
dixem
“É muito grande”
“E o que é”
preocupou-se ela
“Toda umha vida”
dixem-lhe
Umha vida
Um mundo
Praticamente um universo inteiro
era o que tinha dentro
Via-se claramente
Expliquei-lhe que eu nom lhe podia tirar tudo aquilo
que era umha mágoa perder tanta maravilha
e que tinha uns olhos preciosos
Mas o que sim podia fazer
se ela queria
era tirar umha pequena pestana
oculta nun recanto daquele universo
•
Também quigem ser um viageiro
aventureiro
tal vez guerrilheiro
e por isso um dia decidim
marchar á serra
Á Serra
de Outes
que eu era um principiante
e nom era questom de começar lançando-se á Sierra Maestra
Á Serra de Outes
dixem-lhe ao condutor do autocarro
Tam arriscado fum que aguardei o autocarro na estrada de Nóia
e nom na estaçom dos autocarros.

Non coñecía. Fermoso. Grazas.
Muito obrigado.
Polas palavras, polas ideias e polos versos escolhidos.