a túa excepción desconcerta- Fatena Al-Ghorra en galego

Fatena Al-Ghorra [Gaza, Palestina] vai en España estes días. Poeta e xornalista. Pasou pola Universidade de Almería, por Málaga e andará en Cosmopoética [Córdoba] e Madrid [presentada por Elena Medel, quen a introduciu en España] na vindeira fin de semana.

Traduzo da versión castelán que dende o árabe verqueu Rosa-Isabel Martínez Lillo.  Trátase de fragmentos do libro Excepto yo, de El Gaviero Eds., 2010, a súa única obra poética publicada aquí.

Hai algo nos seus poemas que empurra cunha forza escura, aromática. É unha delicia lela, intuila nos arabescos da páxina anterior [a edición é bilingüe], deixala exceptuarse.  Nunha especia abstracta.

Algúns textos de Excepto yo, Eds. El Gaviero, 2010. 

Trad. a galego [a partir da versión castelá en El Gaviero] de E…E. Río, 2011.

O que o dormente ve:
Magdalena tapiza o horizonte coas súas trenzas. Seméntao de amuletos e iconas o labrego cando recolle a colleita: pan negro e coroa de espiñas. O tempo era mediodía en tebras.
E iso era algo grandioso.

O que o dormente ve:
Ela daba masaxes á area con tola sensualidade. Procuraba entre as súas cimas un acuoso cristal a través do que o ver coma chuvia brillante.
El chuchaba un dedo para pasar o tempo…
E iso era algo grandioso.

[De A cinta do soño]

A túa presenza desconcértame.
Como un astro domina a fírgoa do saber
e co baleiro choca

Ti desconcertas as miñas regras aferradas a un anaco de aire/granito

A túa presenza desconcértame
punto

Comeza outra liña
……
………

[De A túa presenza desconcértame]

Un pouco de sentir outórgalle ao corazón a luz do sublime

Un pouco de feitizo fai que as nosas almas descubran o agochado

Un pouco de atención fai que os espíritos descubran seixo nas poutas do gato

[De Partículas]

Ireime coas mulleres que perderon o seu derradeiro momento
tras o forno de leña nun pueril recordo

Co aire irei

[De Esceas penduradas no principio do silencio]

Desde min parte e dedícase a entrar,
entra profundamente
unha vez,
outra,
cinco,
aínda queda moito ata chegar,
o espírito reúne os seus fragmentos e ante el levanta,
outra vez,
cinco,
amósanseme os Xéneses desde o pecado orixinal.

Embarazada de min
embarazada del
do tremer do pracer virxinal na súa nova presenza,
un tremer virxinal sacódeme
se aparece o azoute seu,
daquel de albahaca e mirra.

[fragmento de Embarazada de min]

ESPERANZA…

Cando o cosmos semella un furado negro
ti dás comigo alí, repousando,
embebida nas miñas propias soidades
a agardar por algunha raiola.

 

Fatena Al-Ghorra

Deixar unha resposta

introduce os teu datos ou preme nunha das iconas:

Logotipo de WordPress.com

Estás a comentar desde a túa conta de WordPress.com. Sair /  Cambiar )

Facebook photo

Estás a comentar desde a túa conta de Facebook. Sair /  Cambiar )

Conectando a %s

A %d blogueros les gusta esto: