Como poderemos explicarnos todo isto a nós mesmos,
a nós mesmos que nin sequera nos comprendemos
por completo?
Terían que vir de lonxe para nolo explicar. Era agora cando debería funcionar o programa SETI ou algunha desas inxenuas – pero tan preciosistas- máquinas do tempo. Será agora.
Pero non aparecen. Non veñen de planetas exosolares nin menos aínda do futuro para nos tranquilizar cunha palmadiña no lombo: ides ben, esta ecuación por aquí e esta rebelión por alá… Ben, ben!
Logo ao futuro camiñamos sós.
E non. Xa non se volve.
Camiñamos sós cara ao máis absoluto enigma… E que zapatos nos poñemos para pisar e manter o equilibio sobre esa terra descoñecida…?
Non sei. Descalzamos?