Nesas andamos, máis ou menos. Por culpa desa demanda punxente de grandes escritores todos os recén chegados semellan saídos dunha cámara de torturas: dópanse, lábranse, fustríganse; queren estar á altura da súa época. E o crítico, pola súa banda, non cede: custe a quen custe, descubrirá, ese é o seu cometido –esta época non é coma as demais-, precisa todas as semanas algo que ceibar no ruedo a toque de trompeta.
Julien Gracq, A literatura como bluff
tradución diferida de EE
...Estíbaliz Espinosa... palabra ciencia canto 