Onte nunha charla no planetario local: «O CO2, ese gas a nos escarallar o clima,
podería crear en Marte unha atmosfera»
Quedamos coa bocalada de O2
a medio camiño do bronquio. Así que
o CO2 que fai infumable
pode facer habitable
o CO2, cuxa cabeza até onte tiña un prezo,
seica mañá requira almacenaxe,
distribución interplanetaria, leis e doses.
Abominable de moi preto
adorable á distancia debida.
O vilán CO2 podería ser se quixera
o heroe CO2.
Depende do lugar do universo no que campe o tal dióxido
depende do seu uso e con qué intencións.
Ti, que quitas vida, darasme a vida.
O tóxico mantense a raia como pode. Preguntádelle
aos ollos das patacas
ao sagaz perexil. Ás pastillas.
Á dixitalina coagulada no estralote.
Omnia venenum. Dáme outra galleta desas.
Entra Paracelso con pés de chumbo:
«Todo é veleno. Nada o é.»
Do mesmo xeito certas saudades
sentidas cos sentimentos axeitados
son saúde
2013
de …Curiosidade…, vindeiro libro en preparacióm