:: o cordeiro orfo ::
Amy Hempel
Trad. de Estíbaliz Espinosa
Esfolou o cordeiro invernal morto, recolleu o seu sangue nos pantalóns para así seguir termando del, primeiro xirando os pezuños e tallando cada pata, logo arrincando a pel de músculo e óso.
Atou cun cordel o pelello arredor do corpiño do cordeiro orfo, dese xeito a desolada ovella nai recoñecería o olor e deixaríao aleitar.
Ou tal dixo.
Isto era a sedución. Esta era a historia que el me contou, de todas as historias da súa nenez na granxa que podería ter contado; el elixiu a única na que a brutalidade salva unha vida. Quería que sentise, cando el encaixaba o seu corpo no meu, que así era como eu sairía adiante: así era como me recoñecerían.