Algúns temas do grupo mallorquino Antònia Font traducidos a lingua d’aquí.
Nalgúns dos vídeos soan as cancións orixinais mentres que outros recollen as versións da súa actuación no Gran Teatre del Liceu de Barcelona en 2008, canda a New Royal Cuatro Quesos Philarmonic Orchestra.
Dins aquest iglú
Es meu desert, sempre es meu desert,
ses flors són margalides.
Un sol en blanc, cases, oceans,
ses algues són marines.
Tancam ets ulls, imaginam
fosca i silenci totals.
Espai obert, fins i tot el cel,
són platges infinites.
Ets aliments més primordials,
falta i defecte brutals.
Ses coses no són fàcils per ningú
dins aquest iglú tan descongelat,
tanta longitud,
tan ple de finals,
tan privat de tu.
Es meu desert, sempre es meu desert,
són cactus, són espines.
Un sol en blanc, ficus vegetals,
ses plantes signifiquen.
Tancam ets ulls, imaginam
fosca i silenci totals.
Ses coses no són fàcils per ningú
dins aquest iglú tan descongelat,
tanta longitud,
tan ple de finals,
tan privat de tu.
Ses coses no són fàcils per ningú
dins aquest iglú tan descomunal,
ple de calabruix,
tanta llibertat,
tanta magnitud.
Ses coses no són fàcils per ningú
dins aquest iglú tan descongelat,
tanta longitud,
tan ple de finals,
tan privat de tu.
Es meu desert, sempre es meu desert …
Dentro deste iglú
O meu deserto, sempre o meu deserto,
as súas flores son margaridas.
Un sol en branco, casas, océanos,
as súas algas son mariñas.
Pechamos os ollos, imaxinamos
escuridade e silencio totais.
Espazo aberto, mesmo o ceo todo
son praias infinitas.
Os alimentos máis primordiais,
falta e defecto brutais.
As cousas non son fáciles para ninguén
dentro deste iglú
tan desconxelado,
tanta lonxitude,
tan cheo de finais,
tan privado de ti.
O meu deserto, sempre o meu deserto,
son cactus, son espiñas.
Un sol en branco, ficus vexetais
as plantas significan.
Pechamos os ollos, imaxinamos
escuridade e silencio totais.
As cousas non son fáciles para ninguén
dentro deste iglú
tan desconxelado,
tanta lonxitude,
tan cheo de finais,
tan privado de ti.
As cousas non son fáciles para ninguén
dentro deste iglú
tan descomunal,
cheo de sarabia,
tanta libertade,
tanta magnitude.
As cousas non son fáciles para ninguén
dentro deste iglú
tan desconxelado,
tanta lonxitude,
tan cheo de finais,
tan privado de ti.
O meu deserto, sempre o meu deserto
Amazones a sa lluna
Quan va despertar, dinosaures,
si va somniar, meravelles.
Quan va sortir es sol, se desfeia,
no se’n vol anar, menja dàtils.
Amazones a sa lluna
fan ingràvides postures.
Quan va despertar, dinosaures,
si va somniar, no era fàctic.
Amazones a sa lluna
fan sudokus i costura.
Amazones amb pijama,
Marlon Brandos ni pirates.
Amazones selenites,
es collars de flors són grisos.
Amazones a sa lluna
fan ingràvides postures.
Quan va despertar, dinosaures …
Amazonas na lúa
Cando espertou, dinosauros
se soñou, marabillas.
Cando saiu o sol, desfacíase,
non quere marchar, papa dátiles.
Amazonas na lúa
fan ingrávidas posturas.
Cando espertou, dinosauros
se soñou, non era fáctico.
Amazonas na lúa
fan sudokus e costura.
Amazonas en pixama,
Marlon Brandos nin piratas.
Amazonas selenitas,
os seus colares de flores son grises.
Amazonas na lúa
fan ingrávidas posturas.
Cando espertou, dinosauros…
Alpinistes-samurais
Un cigarro, un tallat,
no són temes de gran densitat,
giren es ventiladors.
Una falta personal,
tantes baixes en es meu sofà,
mil cent-cinquanta condons.
Alpinistes-samurais,
coses més rares mos han de passar.
Qui em sabria contestar
com és un dia just a punt d’acabar.
Un principi d’estació,
de cabines per telefonar,
xerrava amb es contestador.
Un indici de final,
previsions males de calcular.
Qui em sabria contestar
com és un dia just a punt d’acabar.
I un àngel desplega ses ales
i deixa el cel ple de claror,
i un pern de satèl.lit travessa paisatges
i capses de retoladors.
Ses flors se despinten des arbres
i es ules les perden del tot,
ses albes vesteixen sa pura matèria
des gremi de sa construcció.
Un cigarro, un tallat,
no són temes de gran densitat,
giren es ventiladors.
Una foto, manantials,
aumentam es nivell d’expulsions,
beus aigua des meus grifons.
Alpinistes-samurais,
coses més rares mos han de passar.
Qui em sabria contestar
com és un dia just a punt d’acabar.
I un àngel desplega ses ales
i deixa el cel ple de claror,
i un pern de satèl·lit travessa paisatges
i capses de retoladors.
Ses flors se despinten des arbres
i es ules les perden del tot,
ses albes vesteixen sa pura matèria
des gremi de sa construcció.
I un àngel desplega ses ales
i deixa el cel ple de claror,
i un pern de satèl·lit travessa paisatges
i capses de retoladors.
Un principi d’estació,
de cabines per telefonar,
xerrava amb es contestador.
Alpinistas-samurais
Un cigarro, un cortado
non son temas de gran densidade
xiran os ventiladores.
unha falta persoal,
tantas baixas no meu sofá,
mil cento cincuenta condóns.
Alpinistas-samurais
cousas máis raras vannos pasar.
Quen me sabería contestar
como é un día a piques de acabar.
Un principio de estación,
de cabinas de teléfono,
parolaba co contestador.
Un indicio de final,
previsións malas de calcular.
Quen me sabería contestar
como é un día a piques de acabar.
E un anxo desprega as súas ás
e deixa un ceo cheo de luz
e un parafuso de satélite atravesa paisaxes
e caixas de rotuladores.
As flores despíntanse das árbores
e os hules pérdenas de todo
as albas vesten a pura materia
dos gremios da construción.
Un cigarro, un cortado
non son temas de gran densidade
xiran os ventiladores.
Unha foto, mananciais
aumentamos o nivel de expulsións
bebes auga das miñas billas.
Alpinistas-samurais
cousas máis raras vannos pasar.
Quen me sabería contestar
como é un día a piques de acabar.
E un anxo desprega as súas ás
e deixa un ceo cheo de luz
e un parafuso de satélite atravesa paisaxes
e caixas de rotuladores.
As flores despíntanse das árbores
e os hules pérdenas de todo
as albas vesten a pura materia
dos gremios da construción.
E un anxo desprega as súas ás
e deixa un ceo cheo de luz
e un parafuso de satélite atravesa paisaxes
e caixas de rotuladores.
Un principio de estación,
de cabinas de teléfono,
parolaba co contestador.
Traducións a galego de E…E Río
...Estíbaliz Espinosa... palabra ciencia canto 