postmoderno soa a postmortem

Nada tan clásico como un bo postmoderno.

4 pensamentos sobre “postmoderno soa a postmortem”

bazaar di:

8 Xuño 2009 ás 12:53 pm

diso fala precisamente a posmodernidade, de que están todos mortos: Deus, a Arte, a Música, a Historia… todos os grandes relatos están mortos. Nada é certo e por iso o único que queda é a loita. Mentir para gañar. Vencer como único obxectivo. Hai alguén máis postmoderno que o Partido Popular?
estíbaliz... di:

8 Xuño 2009 ás 1:17 pm

Galicia Bilingüe?

De todos modos, non estou moi segura de que a postmodernidade en termos políticos signifique “mentir para gañar” ou “vencer como único obxectivo”. Iso é dende postantigo a postmoderno pasando por antigo, retro, moderno, modernista, futurista… iso é intemporal!
A Raíña Vermella di:

8 Xuño 2009 ás 10:07 pm

Esa é a desgraza do postmoderno, que nace sendo xa un clásico (ou vintage, que é a palabra fina para “pasado de moda”) :p
estíbaliz... di:

9 Xuño 2009 ás 9:51 am

Si. Curioso que pensemos que o clásico é unha desgraza.
A min Lisístrata gustábame. E outros clásicos… :]

Quizais pensamos que o postmoderno nace de volta, nace xa con náusea. Propoño que soterremos a Sartre e recuperemos a Montaigne.