Creo nas hecatombes.
Creo na fin deste Nouvel Ancien Régime.
Creo na corrosión total da política a base de lixivia.
Raro é cando coñezo a un político e non me visualizo dándolle a man a un señor [ou señora] feudal.
[E non temos idea de moitas cousas. Non temos idea de, por exemplo, a cantidade de cartos que lles deben non só a empresas e entidades diversas, senón tamén a particulares con alugueres, hipotecas, fillos, facturas e aforros diminutos investidos en protexerse desta caste tantas veces infausta.]
Lembro a miúdo dun libro que lera cando universitaria: http://www.entrelectores.com/libros/detalle/la-nueva-edad-media-umberto-eco-furio-colombo-francesco-alberoni-giuseppe-sacco
Ás veces a modernidade do sistema é seguir sendo vello e corrupto, mais adubiado con novas alucinacións colectivas e hologramas sobre a democracia.
Democracia. Que palabra funesta. Por completo oca. Coido que, aplicada ás dos séculos XX-XXI, sempre debería usarse en cursiva. Porque a democracia en redonda, a das polis gregas que así a bautizaron, non ten nada que ver con esta cousa que nos meten na boca mentres nos cantan arrorró.
...Estíbaliz Espinosa... palabra ciencia canto 