swift

Cunqueiro cita a Huxley a propósito de Swift: “Tantas cóleras públicas e tanta dozura oculta forman unha mestura que non é propia dun home feito”.

O habitual é que a xente sexa moi doce en público e colérica en privado? Prefiro o estilo Swfit.

2 pensamentos sobre “swift

  1. O habitual encolerízame,… o vitimismo, o ruido sen unha razón íntima, encolerízame ocupar con palabras os espazos que lle corresponden ao silencio e tamén a palabra silenciada polo medo.
    As estrugas, os vermes, os muros e as palabras bárbaras amánsanme, resintonizan o meu ritmo e obríganme a lembrala razón pola que quero seguir adiante. Ten que ser algo suave e vencible polo tempo para poder desbota-lo algún día e atopar novas palabras bárbaras ou estrugas que me fagan outra vez retroceder un instante, e outra volta mais, e outra….

  2. “Ten que ser algo suave e vencible polo tempo”. Estrugas e vermes. Na pequena gran cidade estamos lonxe dos seus ritmos e cremos que todo é eterno. Muros hai en todas partes. E palabras bárbaras tamén. Moitas delas nos muros.

    Grazas polo teu tempo, polo pequeno mimo que é deixar un comentario.

Deixar unha resposta

introduce os teu datos ou preme nunha das iconas:

Logotipo de WordPress.com

Estás a comentar desde a túa conta de WordPress.com. Sair /  Cambiar )

Facebook photo

Estás a comentar desde a túa conta de Facebook. Sair /  Cambiar )

Conectando a %s

A %d blogueros les gusta esto: