Por fin atopei de novo esta música. Por fin bucanereina. Por fin segundos prodixiosos.
Existen melodías que levamos incrustadas no código xenético e pasan anos ata que volvemos dar con elas. Cando iso acontece, cando iso acontece, cando iso acontece a pel dásenos a volta, nos nosos miolos, na súa noite perfecta e cranial, un vieiro ramifica e fosforece e por el viaxa un pelegrino diminuto: todo aquilo que fomos.
Non. Todo aquilo que crimos ser. Todo aquilo que cremos ter sido.
[…]
[A historia do Tenente Kizhé ou Kijé, segundo normas de transliteración do ruso, lémbrame ao cosmonauta pantasma de Joan Fontcuberta. Un día hei falar deles, dos dous. Prokofiev sentouse a compór esa partitura aproximadamente en 1933, se cadra no inverno, para a película homónima rusa de 1934]
...Estíbaliz Espinosa... palabra ciencia canto 