Arquivo de categoría:macedonia

Definición: neotenia, o sea, la persistencia en un adulto capaz de reproducirse de caracteres usualmente atribuidos a un organismo inmaduro. Típico de anfibios. Urodelos, Anuros. Sapos. Salamandras. Píntegas. Cousas así. Ti e mais eu considerámonos lonxe deses seres. Pero a neotenia é rastrexable nesta especie á que pertenzo. Á que pertences ti. A mutante humana.Seguir lendo “Neotenia”

Recollo do chan do que nuncapubliqueino2004 (e que levaba por nome Soñeime antes nesta escena) 3 fragmentos dun artigo acerca do madeinchinismo (fascinación e ubicuidade do Made in China), un espello desa nacionalidade (destes pequenos, redondos, de maquillaxe, para levar no bolso) e que enlaza coa nenez e cun concepto do que quero falar noSeguir lendo “Made in China”

Escribo cun Uniball eye (Mitsubishi). O meu primeiro disfraz foi de xaponesa. No colexio pintei unha dama nipona de escaiola (azul, rosa, vermello). Tocaba unha mandolina. Talvez era chinesa, como a nai de Familias de 7 países. Crecín con Mazinger Z, Candy Candy… Algunha vez cantei Sakura, tema que polo visto fala das cerdeiras. AlguénSeguir lendo “Devocións desorientadas (Japdevoted)”

Unha coincidencia. Que emoción. Dúas. Que enigmático. Máis de dúas. Pero, de que estraño galvanismo estamos feitos? Primavera. Interior día. Tarde tranquila. Soa o móbil. Un home. O pai dun coñecido, compañeiro de teatro. O motivo da chamada non importa. Si as súas intrigantes galvanoplastias. Cómo riscando no seu cobre atopo un raro e valiosoSeguir lendo “B(azar) I”

Escribo isto. O concepto de autor. Esa fráxil porcelana que aparece no Renacemento. Cando alguén sexa o artífice dunha obra pictórica, por exemplo, escribir no reverso ou nunha esquina do lenzo: Fulanitus me fecit. Fulanito fíxome. Estíbaliz fíxome. Pouco elegante? Talvez. Defendo a beleza plástica das Anónimas. Mais cando son os demais os que seSeguir lendo “Estíbaliz me fecit”

Cando naceu este blog, tamén denominado bitácora, bloj ou bló -segundo cómo queiramos aparecer ante o grande público do circo– a criatura mecánica que se confesou culpable do mesmo manifestou nun mail que existía unha lista de temas a tratar, lista na que figuraban “- ademais da galaxia Andrómeda, cosmética e os trens– a biomecánica,Seguir lendo “Simulatrice”

Non adoito falar do que me sucede día a día. Desgústame ese biografismo de diario. Esa imposición. Apenas deixo datos aquí de quén son ou ao que me dedico. Gústanme as biografías que planean pola vida dos individuos dende a estratosfera. Non as que descen demasiado ao cotián. E se descen demasiado ao cotián, queSeguir lendo “Escarnio dolce (inda pódese apretar máis…)”

Un home roda unha película. Elixe as abas do monte Fuji e ordena alzar un castelo que é destruído á metade do film. O emprazamento elíxese porque a terra negra de orixe vulcánica fai destacar os traxes de cores que vesten os que contenden na batalla, cores heráldicas. A terra negra vai preñada da ideaSeguir lendo “Azafrán Cibernético e Púrpura de Sangue Caído na Batalla”

Post que dedico a unha María de Liége, que viu nevar, e a unha Elena de Córdoba, que non viu nevar, pero si a neve e as fotos da neve e á xente falando de cómo e qué bonita e plácida e fotoxénica estaba a neve… Neva. Se un texto calquera ou unha película calqueraSeguir lendo “Neve (II)”

Síntome lixeiramente Galaxia Andrómeda. Ou obxecto Messier 31. En ocasións. Portadora de posible vida no seu interior. Pero aínda non se sabe… Datos de interese: tras semanas de luxurioso sol, casta choiva. Chove igual que no interior dun mosteiro, con pingueiras e con toses. Iso non impide longas tardes en camas á deriva sobre ríosSeguir lendo “Andromedaria”