Arquivo de categoría:macedonia

Sabía que lerías isto.

– Poderías namorar del, por favor? – Claro, intentareino – Intenta de paso que a cousa saia mal e sexa por completo imposible – De acordo. Por algo en particular? – Si. Preciso o clixé literario de que a desesperación escribe con bala de prata. – Non entendo – Non preguntes. Xa te verás porSeguir lendo “diálogo omoplatónico”

… doutra maneira? Seica non. Non podería.

Analizo unha herba nun laboratorio. Esa herba medrou logo de ser acalcañada por Atila. Nace retorta, ferida, dunha retorta. Nace. Está nacendo. Nace. Il est paraît-il Des terres brûlées Donnant plus de blé Qu’un meilleur avril A tecnoloxía alivia moito ás herbas. É sabido. http://youtu.be/uWGXAdwBd2A

Sempre quixen pasar noite no mítico hotel Cosmos de Moscú. Pero nada. Terei que celebrar o que queda de día da cosmonáutica bebendo un sórdido ruso branco, en plan Nota. Hala. A voar. O meu estatus de hoxe en Facebook. Nunha exposición de cosmonáutica soviética da Casa das Ciencias vin hai anos unha reprodución doSeguir lendo “Tsiolkovski rules”

Permanecer algo descoñecidos faravos permanecer grandes.

A vida social. Descoloca. Este silencio. Coloca.

Non quixo dicir iso. Non quixo ollar onde ollou. Está equivocada. Perdonádea.

Hai uns anos, a alguén ocorréuselle tomarlle a temperatura literaria aos pecados capitais na revista electrónica Literaturas [o link xa non aparece dispoñible]. Malia que non dun xeito explícito, a convocatoria invitaba a reflexionar sobre o que segue a ser pecado e o que non: aquilo que para o cristianismo eran substancias pecaminosas capitais, naSeguir lendo “inspírao con ira”

[día da superlúa: perixeo lunar; 14% máis grande , 30% máis brillante no hemisferio norte; planazo para a noite da superlúa: ler un súperlibro á súperluz da superlúa. E superalo] Hoxe os lunáticos van un 14% máis peludos e un 30% máis enlamados en suor brillante. Váisenos recoñecer a todos. Не слышны в саду дажеSeguir lendo “Вся из лунного серебра”