xenealoxía de algo feminino

Penduro a tradución a castelán de «Os poemas da Bela Dormente», un ciclo de 4 textos publicado no ano 2001 no meu libro -orama, orixinalmente en galego. Dedicara cada poema aleatoriamente a 4 mulleres moi achegadas a min naquela altura, 4 amigas. No subtexto, a intención era deseñar unha xenealoxía do feminino, unha xenealoxía doSeguir lendo “xenealoxía de algo feminino”

Hopper, unicornia do código na ciencia da computación

Nesa curiosa historia da computación -cómo darlle ordes a unha máquina para que faga algo soa, esa cibernética ou «arte do temoneiro» que carimbou Norbert Wiener-, Ada Lovelace é luminosa e inaugural. Sabemos, si. Pero ás veces parece que queda como ese cromosoma «XX» de figura romántica -filla de quen era: Lord Byron, aínda que sen relaciónSeguir lendo “Hopper, unicornia do código na ciencia da computación”