Nunca viu a luz en papel, este poema naceu para ser a base dunha canción do grupo Fanny+Alexander en 2008, no seu disco Alfaias, no que colaboraron moitos creadoras de contidos do noso país. Para aquela enerxía escura que lles mandara, o dúo compostelán compuxo un tema moi acaído á letra do poema -que non o puña fácil, creo, visto agora en retrospectiva-.
Velaquí un vídeo non oficial do tema.
E aquí a letra do poema orixinal.
Toda Esa Enerxía Escura
Ao outro lado desta fráxil frase
sei que respirarás ti.
Criatura de materia escura
pensada coa miña materia gris
Saes a camiñar baixo as lentes
da galaxia. Como unha princesa
de sombras chinescas
nunha peli de Lotte Reiniger.
E estás aí. O universo encollerá
para deixarche paso
e pensaba dicir algo
querería dicir algo
pero o teu negrísimo perfil
arribou antes ca min
ao final desta longa especie de verso.
Ao outro lado da palabra fin
explota o teu principio.
Camiñas como unha princesa
e se xiro o teu universo
neva. E neva. E neva. E neva.
Es a posibilidade de escoitarme.
Es a posibilidade que poboas.
Es a posibilidade de non saberme.
Es a silhouette dun teatro de sombras.
Estás a un paso de sentirme
concentras toda
esa enerxía escura.
Criatura futura.
A secreta forma humana
cantaruxando esta letra
nunha paisaxe calquera
dentro de moito, moito, moito.
Estíbaliz…Espinosa, 2008
Toda Esa Energía Oscura
Al otro lado de esta frágil frase
sé que respirarás tú.
Criatura de materia oscura
pensada con mi materia gris
Sales a caminar bajo las lentes
de la galaxia. Como una princesa
de sombras chinas
en una peli de Lotte Reiniger.
Y estás ahí. El universo encogerá
para dejarte paso
y pensaba decir algo
querría decir algo
pero tu negrísimo perfil
alcanzó antes que yo
el final de esta larga especie de verso.
Al otro lado de la palabra fin
explota tu principio.
Caminas como una princesa
y si giro tu universo
nieva. Y nieva. Y nieva. Y nieva.
Eres la posibilidad de escucharme.
Eres la posibilidad que habitas.
Eres la posibilidad de no saberme.
Eres silhouette de un teatro de sombras.
Estás a un paso de sentirme
concentras toda
esa energía oscura.
Criatura futura.
La secreta forma humana
que canturrea esta letra
en un paisaje cualquiera
dentro de mucho, mucho, mucho.
Estíbaliz…Espinosa, 2008
Hola Estíbaliz,
Gustoume o poema e conectoume con “la contención el aliento” de papel a punto de…
“Dentro de moito, moito” é unha posibilidade de futuro, ao igual que “ahora no”.
Estaría ben ler unha tradución de “la contención el aliento”, é unha proposta… e hai tempo que pensei tamén na tradución de “o astrónomo erudito…” de Walt whitman. Pode ser que estea pendurada na páxina pero non a atopo.
Grazas e unha aperta
Ola, Pau, grazas polo comentario.
Non pensara nexa conexión, a verdade, pero gústame ver que hai xente a ve 🙂 Por tradución de «la contención el aliento»… refíreste a tradución a castelán? O poemario orixinal en galego está pendurado nesta páxina, e o libro coas traducións a castelán publicárao El Gaviero no ano 2011. O poema está en ambas as dúas linguas.
Este é o libro orixinal en galego, que non existe en papel https://estibalizespinosa.com/poemas/%E2%98%9Epapel-a-punto-de/
En canto ao poema de Walt Whitman, eu traducíaro hai un tempo para un recital que fixera no Planetario. Está aquí en galego https://estibalizespinosa.com/2014/01/04/cando-escoitei-o-astronomo-erudito/, mais se refires a tradución a castelán, non a fixen. Igual estou a tempo 😉
As traducións referíame a galego. Grazas polos enlaces. 🙂