Arquivo de categoría:macedonia

Kan ja ma kan La han, wa la han Érase unha vez… ou non o era? , así comeza Iku, o paxaro de ouro, Conto Árabe

  foto: col. persoal … muller maior, cellas negras, vestido malva/neno con mochila/ latinoamericana, 23 anos, seguramente serve nunha casa/ mozo barbeado, deseñou un logotipo para un bar e escribe deseñador na casilla Profesión/muller loira, en realidade morena, pelo liso, en realidade rizado, casada, en realidade, aborrecida/ adolescente 1, demasiados grans, demasiado preocupado polos grans/Seguir lendo “liña 6”

foto: tomates da vindeira glaciación. col. persoal tomates: da tenda conxelador: lynx de 2ª man taburete: tendas tuco Non sigan lendo. Isto é unha trampa. Pasamos por certos [só por certos] textos como quen o fai por riba de brasas ardendo. Pero non somos fakires. A nosa pel non fica igual despois. Hai textos-trampa: dispositivosSeguir lendo “mutación”

A idea sería esta: escoitar o tema cos ollos pechados. Imaxinar a fisonomía dentro da que habita esa voz. Atribuírlle un rostro humano a un atributo. De teren procedido así o seguinte, naturalmente, sería abrir os ollos. O que teñen diante [no youtube] é un dos híbridos máis fabulosos da natureza homo sapiens: unha gargantaSeguir lendo “a voz I”

A memoria é o único arquivo inexacto do universo que nos permite crer que as cousas aconteceron como nunca aconteceron. Naturalmente, supera mesmo á Historia. En crúa competencia con fotografías e películas, e a diferenza delas, a memoria xamais descansa. O seu proceso de deformación segue un bucle incesante de ecuacións con varios denominadores comúns:Seguir lendo “memoria para enxertos futuros I”

Polos meus traballos, houben percorrer moitas estradas deste país. Ás veces chaman para unha voda no outro estremo da provincia [da provincia romana. Gallaecia]. Entón collo o coche e paso soa un par de horas. Chego. Subo unhas escaleiras de caracol moi tímido, reviravolto. Escaleiras de concha de nautilus fosilizado no gótico. Rumbo ás gárgolas,Seguir lendo “polos camiños de Husqvarna”

Bonito é, o cosmos. Só fronte ao cosmos. Entre o cosmos. Difícil atopar a preposición exacta. No cosmos. B kosmasie, diría un ruso. Iso pensou. Un ruso sería tan feliz – ¿non celebran eles o Día da Cosmonáutica?-. Con todo o universo diante do cristal do escafandro. Con Todo. Tamén estaría feliz o director deSeguir lendo “kosmonaut”

Eu, que son unha muller fermosa, teño que empequenecer para agradarvos Eu, que son unha muller furiosa, teño que servir as cuncas sen que rompan a unha contra a outra Eu, que son unha muller intelixente, teño que sorrir, no podium perdedor no que me aupades, coa estulticia coa que se finxe un orgasmo Eu,Seguir lendo “all about you”

Welcome to podcastinator, estibaliz’s [difficult to pronounce this] podcasts, that means a procrastinator podcasting. Alcohorama.Text by Charles Baudelaire. Texts from the prologue and epilogue by Estíbaliz… Performed by Estíbaliz… I Award in Certame de Podcasts Poético-Artistics del Ajuntament de Tarragona CanLobo: Text and performance by Estíbaliz… [cover de la Vie en Rose, Edith Piaf] performedSeguir lendo “podcasts”