Arquivo de categoría:macedonia

«calada, calada» a chimpancé Washoe, xogando ás escondedelas Parecera coma se uns e outros tiveran evoluído, a este respecto, de forma notablemente paralela ou ben que nós e mailos chimpancés tivemos un mesmo antecesor, aló na noite dostempos.Un antecesor que, ademais, comunicábase cos seus semellantes con bicos e abrazos,tocándose, palmeándose e colléndose das mans. JaneSeguir lendo “pan troglodytes”

Tiña unha historia marabillosa que lles contar. Pero esquecina. Así falou Sherezade

foto: bacterias fosforescentes da exposición do Symbiotic Bacterial Light Project   …e así naceu a Bioarte. Vostedes, sagaces homo sapiens, xa se terán decatado de que a Vida -así, con maiúscula, como tomada directamente dun poema alemán- hai tempo que está de moda. Todo canto indague nos mecanismos vitais, dende a proxección ampliada dunha bacteriaSeguir lendo “a bacteria dixo oh”

Exercerei, pois, de anfitriona de links e páxinas que vou atopando. Internet fala tanto de si mesma como a televisión. Así vaise ganchillando unha rede enorme contra a que botamos e rebotamos coma un pale blue dot.com E, tras esta sana ocorrencia, vexamos que raios atopou a criatura mecánica. Nesta cidade viven estas dúas mulleresSeguir lendo “bifurco de vieiros que se xardinan”

Dispoño de 50 segundos para captar a vosa atención antes de que vos esfumedes de link en link, coas vosas botas de sete leguas. Vivo rodeada de bolsas negras e caixas e libros, nun piso onde a luz fai perigar as cores. Sen cortiñas. Sen mobles. Somentes cousas. Ciscadas no chan co seu estatuto deSeguir lendo “Little Afrique”

Internet, coma outros medios de comunicación, nútrese de si mesmo e dos que falan del. Na tele acontece escandalosamente: os programas refírense os uns aos outros, co cal o contido, como sucede nas cantigas galego-portuguesas, resume en dúas liñas que se van alternando e versionando a medida que se repiten. O mecanismo da tele éSeguir lendo “Soa e perdida polo fondo dun sistema de navegación en binario”

Nun ensaio cuase-científico [permítome o luxo de non ler apenas novela. Considero de mal gusto que me raien unha vez máis con que a vida en parella é fodida e sen parella máis aínda, ou non, aliñado todo con catro ou cinco detalles da vida cultural do momento. Non teño por que seguir xustificándome]…mmm… retomoSeguir lendo “Sábeslle tan sumamente umami”

Que acontece co kosmos? Unha vez escoiteille a un escritor que deberíamos deixar de ollar tanto ao ceo e preocuparnos máis polos mundanais ruidos. Dicíao referíndose aos graves problemas que atascan á humanidade en tuberías sen saída. Dicíao referíndose ao gasto da NASA en relación ao gasto por axudar a media África a non contaxiarSeguir lendo “Kozmic Muffin”

Un oportuno cóctel de: ~ Jim Botón y Lucas el Maquinista [coa princesa chinesa Li Si na cidade dos dragóns a bordo de Emma a Locomotora. Grande historia. Un dos meus libros preferidos da infancia, sen dúbida] ~ Fervor pola familia china da baralla Familias de 7 Países [hei sacarlles fotos, porque vexo que sonSeguir lendo “Devocións Desorientadas III”

Penso na roupa. Na roupa dobrada e gardada nos armarios. Nas gavetas. Nas trandeiras dos patios. Nas súas cores. No seu incríbel poder de evocación. É un pensamento típico de domingo anubado. Os domingos anubados unha pensa en cousas así. Os sábados pódese pensar en artistas de moda como Ron Mueck ou Nam June Paik.Seguir lendo “Róupame”