Hai dous anos deixounos Ana Santos Payán, Ana Gaviera, a nós e ao mundo da edición, e da seducción da edición e da ledicia na edición. E da palabra e do papel. O primeiro que vexo se penso nela, como no gato de Cheshire, é un sorriso. O derradeiro tamén. E no medio, unha cheaSeguir lendo “«Todos los libros que me envías son bombas de estallido lento, tesoros que se me encarnan como uñas»”
Arquivos de etiqueta:El Gaviero
«Vamos, universo! Infinito, case baleiro e medio imbécil! Dáme a enerxía toda!»
Hoxe que por fin irei ver «Interstellar» sen que a persoa que me deu parte da vida estea xa sobre esta Terra, aproveito para deixar aquí o poema que escribín para «Serial», o derradeiro proxecto literario no que colaborei con outra criatura esencial que nos deixou [e sinto que me deixou] este ano. Un mal ano para un fermosoSeguir lendo “«Vamos, universo! Infinito, case baleiro e medio imbécil! Dáme a enerxía toda!»”
anatomía para dummies- Ana Santos [Ana Gaviera]
| anatomía para dummies | a p comezar de novo volver á nenez ás primeiras clases de anatomía recoñecer o corpo renomear o baleiro sentir que a saudade e a dor esfúmanse e fican os órganos e as veas volver a empezar volver ao corpo estudar anatomía para te recoñeceres e te sentir outra volverSeguir lendo “anatomía para dummies- Ana Santos [Ana Gaviera]”
...Estíbaliz Espinosa... palabra ciencia canto 