ira len/ta

/ira len ta/ odiemos tranquilamente que a nosa furia demola con elegancia nun delicado frasco destilamos pinga a pinga o rancor a vendetta que se serve lenta lentalen ta en bandexa de prata fría con cinco garfos: por agora lle chup chupamos unha pata xa nos tarda iso de nos poñer feitos un feitísimo basiliscoSeguir lendo “ira len/ta”

fame nejra, humor nejro, semana nejra

LABoral Centro de Arte y Creación Industrial, Edicións El Gaviero e a Semana Negra de Gijón organizaron hai unhas semanas o II Certame de Poesía Serie B, un premio para un só poema que aborde temática considerada serie B: terror, ciencia-ficción, western, policíaca… Non existe na actualidade ningunha convocatoria semellante no panorama nacional, un certameSeguir lendo “fame nejra, humor nejro, semana nejra”

así é como se dá coa verdade

‘What if your prisoner is telling the truth,’ I ask, ‘yet finds he is not believed? Is that not a terrible position? Imagine : to be prepared to yield, to yield, to have nothing more to yield, to be broken, yet to be pressed to yield more! And what a responsibility for the interrogator! HowSeguir lendo “así é como se dá coa verdade”

hai tempo que arrecendes a jazz {e 4}

Parte final do artigo incluído no libro Festival Mozart 2011 sobre o concerto da OSG Jazz Band Os grandes estándares do jazz, 17 de xuño, 2011, Palacio da Ópera.  6.-ON GREEN DOLPHIN STREET [Bronislaw Kaper] 1947 A película Green Dolphin Street, baseada na novela homónima, non ten moito que ver co mundo do jazz: leasSeguir lendo “hai tempo que arrecendes a jazz {e 4}”

hai tempo que arrecendes a jazz {3}

Continuación do artigo publicado na revista do Festival Mozart, comentando o concerto da OSG Jazz Band, Os grandes estándares do jazz [A Coruña, Palacio da Ópera, 17 de xuño de 2011] 4.-BYE BYE BLACKBIRD [Ray Henderson] 1926 A letra da peza orixinal é de Mort Dixon, pero algunhas das súas versións máis coñecidas son instrumentais.Seguir lendo “hai tempo que arrecendes a jazz {3}”

hai tempo que arrecendes a jazz {2}

Continuación do artigo publicado na revista do Festival Mozart, comentando o concerto da OSG Jazz Band, Os grandes estándares do jazz [A Coruña, Palacio da Ópera, 17 de xuño de 2011] 2.-DON’T GET AROUND MUCH ANYMORE [Duke Ellington] 1940 Alternando coa vivacidade de Perdido, Caravan ou Take the A Train, a Famous Orchestra de Ellington miañaba temasSeguir lendo “hai tempo que arrecendes a jazz {2}”

hai tempo que arrecendes a jazz {1}

Artigo publicado no libro do Festival Mozart con motivo do concerto da OSG Jazz Band Os grandes estándares do jazz [Palacio da Ópera, 17 xuño de 2011] O blues non é máis que un son, sabes, non é nin un nome nin unha palabra, non é unha etiqueta, é tan só un son: o sonSeguir lendo “hai tempo que arrecendes a jazz {1}”

a menos que

A MENOS QUE Quitas o enxerto de memoria. Quita o seu tendón de titanio. Quitas a vella escafandra. CCCP. Quita un borsalino gris chicago. Mingua o sol. O mesmo de sempre. Quitas roupa setenteira, sesenteira, anos 50. 40. Vintage. Ao luar dunha soa lúa todo parece menos cínico. Pero máis máis ionki. Quítase gravatas eSeguir lendo “a menos que”