unha estrela perigosa para a noite do Cosmos

Cada pouco, falo do mesmo. Son como as vellas. Son unha, en concreto, de setenta anos como pouco. A ver, déixame que lembre. Meu irmán tería 16 anos e eu uns 7. Vimos os capítulos nas ceas. Supoño que eu non os vería completos, mandaríanme á cama antes de que rematasen. Pero lembro a CarlSeguir lendo “unha estrela perigosa para a noite do Cosmos”

Vidal Bolaño: laboratorio teatral+recital+concerto

Arredor da figura de Roberto Vidal Bolaño artellouse un espectáculo que está tendo lugar estes días no Teatro Colón: As Marxes da Desgraza. Retallando e retellando fragmentos de obras como Anxeliños, Rastros ou Saxo tenor, 12 alumnos actores deste laboratorio acompañados pola actriz Lucía Regueiro andan entre a desherdanza, a borracheira e a lucidez. AlgúnsSeguir lendo “Vidal Bolaño: laboratorio teatral+recital+concerto”

un conto de Clarice Lispector [traducido a galego]

:: Felicidade clandestina :: Clarice Lispector Trad. de Estíbaliz Espinosa Ela era gorda, baixa, apencada e de cabelos excesivamente crechos, medio arroibados. Tiña un busto enorme, mentres que todas nós eramos aínda planas. Por se fose pouco, enchía de caramelos os dous petos da blusa, por riba do busto. Mais posuía o que calquera nenaSeguir lendo “un conto de Clarice Lispector [traducido a galego]”

felicidade si, pero clandestina

Traduzo este conto hoxe, un dos meus preferidos. Estará proximamente en galego e castelán. ::Felicidade clandestina:: Ela era gorda, baixa, sardenta e de cabelos excessivamente crespos, meio arruivados. Tinha um busto enorme; enquanto nós todas ainda éramos achatadas. Como se não bastasse, enchia os dois bolsos da blusa, por cima do busto, com balas. MasSeguir lendo “felicidade si, pero clandestina”