En outubro de 2009 entramos na libraría El Buscón, no Trasnocho do Centro Las Mercedes, logo dunha caravana innegociable polas rúas do centro de Caracas. Había que ir con présa, antes de que se nos botase enriba unha noite que o deixa todo pelado e á intemperie. Na cidade vívese cunha especie de toque de queda,Seguir lendo “outra volta ao reloxo de area- Adalber Salas”
Arquivo de categoría:traducións
mazando a Borges: “o que le as miñas palabras está inventándoas”
Con ese aquel de blasfemia que ten traducir a Borges -o idolatrado e logo esquecido e logo de novo mazado Jorge Luis Borges-, traduzo e mazo sete veces tres poemas seus. Borges coma polbo á feira, Borges á feira, e de feira estamos: hoxe cumpriría cento e pico anos e seguiría polo mundo, facéndose oSeguir lendo “mazando a Borges: “o que le as miñas palabras está inventándoas””
política, kokeshi e matrioshkas segundo Sloterdijk
Malia que o significado orixinal das bonecas xaponesas kokeshi non está aínda moi claro – quizais Dores Tembrás nos saque das tebras, xa que ela posúe unha estupenda colección de variados tamaños e formas – atopo nunha pasaxe de “En el mismo barco”, nano-ensaio de Peter Sloterdijk publicado en 1993, o seguinte entretecido de historiasSeguir lendo “política, kokeshi e matrioshkas segundo Sloterdijk”
3 fragmentos do Ulysses traducidos ao
…galego. O pasado Bloomsday paseino no pub Dublín xunta outra xente, a facer a lectura do Evanxeo do século XX. Oficiou Pedro Ramos. O pacto consistía en ler unha páxina a cambio dunha copa. Moitos leron páxinas ao chou, outros levaban algo preparado. Case todos comungaron con cervexa. Nunca merquei o Ulises. Fíxenme cun exemplar aos 20Seguir lendo “3 fragmentos do Ulysses traducidos ao”
Valentina despídese do seu caimán segundo Escarpa
Cada 16 de xuño media esfera celebra o Bloomsday lendo Guiness e bebendo Joyce sen palliña. Mais tamén habería ser unha xornada [desculpen, son unha criatura do século XXI, polo tanto ABUSO escandaleiramente dos xogos de palabras] un chisco Boomsday: o 16 de xuño agromou no espazo a primeira muller cosmonauta [Agroomday, en galeguinglish?], cosmonautaSeguir lendo “Valentina despídese do seu caimán segundo Escarpa”
a canción de Rufus que mellor soa na ducha
Logo dun concerto no que nos cegou a todos coas súas botas de espello de madrasta de Brancaneves, un xéiser de voz [un xersei de voz, un kaiser de voz… vai parando] e un prodixioso xeito de soster as notas sen que estas se depriman no aire, Rufus Wainwright segue coa súa banda de xiraSeguir lendo “a canción de Rufus que mellor soa na ducha”
un poema de B. Collins que lembra a outro de hai mil anos
/ladaíña/ Tradución de E…E Río Ti es o pan e o coitelo O cáliz de cristal e o viño Jacques Crickillon Ti es o pan e o coitelo o cáliz de cristal e o viño. Ti es o orballo na herba da mañá e a roda ardente do sol. Ti es o mandil branco doSeguir lendo “un poema de B. Collins que lembra a outro de hai mil anos”
blue paxaro- tradución de Ch. Bukowski
/Paxaro azul/ hai un paxaro azul no meu corazón que quere saír pero son ben duro con el, dígolle, queda aí, non vou deixar que ninguén te vexa. hai un paxaro azul no meu corazón que quere saír pero bótolle whisky por riba e trago o fume dos cigarros e as putas e os camareirosSeguir lendo “blue paxaro- tradución de Ch. Bukowski”
“en poesía poucos tiveron a sonoridade de Nicolás Guillén”, dixo alguén
Nun festival ou encontro ou mancontro de poesía soan moitas cousas: vates de voces profundas como a foxa das Marianas, taquilálicos que len a todo gas, xente que mete ruidiños de fondo, que disecciona instrumentos en vivo, que activa clic mecanismos antigos clic como polaroids ou cintas de casette, e soan tamén silencios homéricos, follasSeguir lendo ““en poesía poucos tiveron a sonoridade de Nicolás Guillén”, dixo alguén”
un conto con fiaños: Amy Hempel, A seitura
Hai ano e pico lin contos da Amy Hempel. Moitos deles me atraeran pola súa prosa seca e esfiañada, un seu xeito desmañado de coser. A seitura é un conto facilmente rastrexable en rede na súa versión orixinal, aquí sen ir máis aló, así que me puxen a traducilo a galego nestes días, días deSeguir lendo “un conto con fiaños: Amy Hempel, A seitura”
...Estíbaliz Espinosa... palabra ciencia canto 